Ervaringsverhaal Fleur over bipolaire stoornis

Fleur van Zanten is 25 jaar. De laatste tijd is ze druk bezig met het opzetten van een eigen bedrijf. Ze wil een leegstaand pand gebruiken voor een kringloopwinkel. In buurt waarin ze woont is daar grote behoefte aan. Fleur besteedt erg veel tijd aan het opzetten van haar zaak. Tot ’s avonds laat maakt ze plannen. ’s Ochtends is ze al vroeg wakker en is dan in gedachten al bezig met hoe ze alles zal aanpakken. 

Aandacht

Fleur is blij dat ze weer actief is. Hiervóór is ze langere tijd erg somber geweest. Ze sliep toen slecht, kwam tot niets en huilde veel. Nu lijkt het alsof ze vleugels heeft. Zij heeft contacten met andere kringloopwinkels in het land, de gemeente en de Kamer van Koophandel. Ook is ze bezig een plan op te stellen om subsidie te krijgen. Ondertussen heeft ze alvast tweedehands schappen gekocht, waarop ze straks haar handel kan uitstallen. Haar huis staat vol met spullen voor de winkel. Fleur loopt over van enthousiasme.  

Omdat ze het zo druk heeft met haar winkel, besteedt Fleur haar zoontje vaak uit aan vriendinnen of de buren. Eigenlijk geeft ze hem te weinig aandacht. Hier voelt ze zich soms schuldig over, maar deze gedachte wuift ze snel weg. Als haar plan slaagt, heeft ze immers weer tijd genoeg voor hem.

Zorgen

Op een dag vertelt een vriendin haar dat ze vindt dat Fleur wel erg druk bezig is. Gaat het allemaal niet wat ver? Fleur wordt volledig in beslag genomen door haar winkel en komt nooit meer even koffiedrinken. Omdat ze het zo druk heeft, zoekt ze geen contact meer met haar vrienden en familie. Bovendien twijfelt haar vriendin of de plannen wel uitkomen. Fleur wil niets horen van de kritiek en krijgt ruzie met haar vriendin. Ook enkele familieleden hebben al eens met haar gepraat, maar ze wil van niemand iets aannemen.  

Fleur verwaarloost het huishouden. Aan opruimen komt ze niet meer toe en overal liggen papieren. Doordat ze alvast spullen voor de winkel inkoopt, maakt ze schulden. De laatste weken lijkt het of de instanties ook minder willen meewerken. Fleur begrijpt dit niet. Haar plan is toch fantastisch en veel mensen uit de buurt zullen er toch blij mee zijn?

Crisis

Fleur’s moeder maakt zich grote zorgen. Fleur bekommert zich steeds minder om haar kind en gedraagt zich steeds vreemder. Ze begint oog voor realiteit te verliezen. Ze belt met de huisarts van Fleur. Deze komt kijken en schakelt vervolgens de crisisdienst van GGZ Drenthe in. De arts en sociaal-psychiatrisch verpleegkundige treffen Fleur in opgewonden toestand thuis aan. Ze ziet er slecht uit. In huis is het een chaos. Overal staan stellingkasten, op tafel is geen plekje meer vrij en het aanrecht staat vol met vuile vaat. Fleurs zoontje zit een beetje verloren in een hoekje te spelen. Gelukkig lukt het om met Fleur in gesprek te komen. Ze spreken af om de volgende dag verder te praten bij GGZ Drenthe. 

Fleur heeft in het verleden vergelijkbare problemen gehad. Dit komt tijdens de gesprekken bij GGZ Drenthe aan de orde. De diagnose is dat Fleur een bipolaire stoornis heeft. Na lang praten ziet Fleur in dat ze hulp nodig heeft. Ook stemt ze in met medicatie. Daarnaast krijgt ze psychiatrische thuiszorg om orde op zaken te stellen.

Signalen

De psychiatrische thuiszorg helpt Fleur onder andere met het maken van een signaleringsplan. Samen met een goede vriendin en haar moeder maakt ze afspraken wat ze gaan doen als het weer mis dreigt te gaan. De mensen in haar omgeving zien de drukke en sombere perioden beter aankomen dan zij zelf. Als Fleur leert om de signalen beter te herkennen, kan ze mogelijke schade voor zichzelf en haar zoontje voorkomen. Ook leert ze om de plannen voor haar winkel realistisch aan te pakken.