Ervaringsverhaal Arjen over depressie

Arjen is zeventien jaar. Op de basisschool was hij de beste van zijn klas. Hij haalde altijd negens en tienen op zijn rapport. Ook in de eerste klassen van de middelbare school haalde hij moeiteloos goede cijfers. Zijn vader heeft grote verwachtingen van hem en schept vaak over hem op.  

Cijfers

Sinds de derde klas van het vwo gaat het bergafwaarts. Arjen haalt steeds slechtere cijfers. De zevens worden zessen en het is nog maar de vraag of hij overgaat. Hij moet er meer voor doen, maar Arjen kan niet lang aan zijn huiswerk zitten. Zijn vader is erg teleurgesteld. Hij laat hem dat vooral merken door hem te ontwijken. Arjen voelt zich door zijn vader in de steek gelaten. Hij begrijpt niet waarom hij hem zo laat zitten.

Dit gaat zo een tijd door. Thuis zit Arjen meestal alleen op zijn kamer. Hij heeft het gevoel dat zijn leven zinloos is. En hij denkt erover om er een eind aan te maken. Tegelijkertijd is hij daar ook bang voor. Hij trekt veel op met een groepje klasgenoten die lak aan alles hebben. Ze blowen bijna elke dag. Studeren is er al lang niet meer bij.

Op een dag schrijft Arjen zijn zelfmoordplannen op. Hij laat het briefje op zijn bureau slingeren. Zijn moeder ziet het briefje en schrikt ontzettend. Samen met haar man praat ze met Arjen. Ook schakelt ze de huisarts in. Deze verwijst Arjen en zijn ouders naar Kinder- en Jeugdpsychiatrie van GGZ Drenthe.  

Faalangst

Er volgen gesprekken. Zowel met Arjen als met zijn ouders. Daarnaast zijn er gesprekken met het hele gezin. Het blijkt dat Arjen het gevoel heeft te falen nu hij geen briljante cijfers meer haalt. Ook is hij boos op zijn vader, omdat deze altijd zo gericht is op zijn prestaties. Arjens vader vertelt dat hij vroeger graag zelf had willen studeren, maar hier niet de kans voor had. Hij ziet in dat hij wel erg gericht is op de goede schoolresultaten en hoge cijfers van zijn zoon.

Plezier

Met vallen en opstaan verbetert de relatie tussen Arjen en zijn vader. Ze gaan af en toe samen leuke dingen doen. Zo stelt zijn vader op een zondag voor om samen te gaan karten. Een uitnodiging die Arjen met beide handen aangrijpt. Na veel aandringen gaat Arjen minder blowen. 

Hij kan zich beter concentreren en krijgt weer plezier in het studeren. Het hoeven geen tienen meer te zijn. Met een zeven is hij tevreden, en zijn vader ook. Geleidelijk aan verdwijnen zijn depressieve klachten. Wel heeft hij af en toe net als elke puber sombere buien. Maar die zijn niet meer zo heftig. Arjen overweegt zeker niet meer om een einde aan zijn leven te maken.