Spring naar navigatie Spring naar inhoud

Jamal heeft geen gelukkige jeugd gehad. Hij raakt aan de drugs en wordt agressief.

"Ik ontdekte bij GGZ Drenthe dat er ook andere manieren zijn om met mijn onrust om te gaan."

Jamal, 19 | Delictgedrag

Jamal is negentien jaar. Hij heeft geen gelukkige jeugd gehad. Zijn vader sloeg hem vaak en zijn moeder deed net of ze het niet zag. Op zijn vijftiende besloot Jamal om te stoppen met school. Hij hangt dagelijks met zijn vrienden wat rond in het winkelcentrum en hij heeft geen plannen voor de toekomst.

Rust in je hoofd
Jamal voelt zich altijd heel druk in zijn hoofd. Toen hij veertien jaar was begon hij met blowen. Als hij blowde, voelde hij zich eindelijk ontspannen. Jamal gaat regelmatig naar housefeesten en komt daar in aanraking met coke en speed. Hij merkt dat deze drugs zorgen voor rust in zijn hoofd. Hij vergeet even alles om zich heen en dat vindt hij heerlijk! Maar door de drugs weet hij niet altijd wat hij doet. Tijdens het stappen komt Jamal regelmatig terecht in vechtpartijen. Jamal vindt dat sommige mensen hem ‘verkeerd aankijken’ en dan móet hij die persoon gewoon slaan. Ook thuis gaat het wel eens mis. Hij slaat zijn moeder en zusje als hij zijn zin niet krijgt. Jamal heeft steeds vaker behoefde aan coke en speed. Maar drugs kosten geld en dat heeft hij niet. Op een dag besluiten Jamal en zijn vrienden om een benzinestation te overvallen. Het loopt flink uit de hand: ze gebruiken een mes en de medewerker van het benzinestation raakt gewond.

In behandeling 
Jamal wordt opgepakt door de politie en door justitie doorverwezen naar de Forensische Psychiatrische Kliniek van GGZ Drenthe. Jamal is veroordeeld tot twee jaar tbs. Vijf dagen per week krijgt hij een behandeling in een beveiligde omgeving. In het begin valt dit hem zwaar. Hij krijgt onder andere hulp bij zijn drugsverslaving. Jamal begrijpt dit niet; hij heeft immers geen probleem. Hij denkt dat hij kan stoppen met de drugs wanneer hij dat wil. Maar al snel ziet hij in dat dit niet zo werkt. Het afkicken kost hem veel moeite. Omdat drugs uit den boze zijn in de kliniek wordt Jamal regelmatig gecontroleerd op bezit van ervan. Ze maken een signaleringsplan en bespreken de overval op het benzinestation. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Jamal leert de signalen van zijn drugsverslaving en agressieve gedrag herkennen. Ze spreken af dat Jamal de hulpverlener belt wanneer hij voelt dat het de verkeerde kant op gaat.

Jamal neemt deel aan een aantal groepsgesprekken. Daar hoort hij de ervaringen van andere mannen. Jamal schrikt van het verhaal van Richard, die zijn zus ernstig heeft mishandeld. Jamal gaat met een aantal andere mannen hardlopen en hij merkt dat hij hier veel energie in kwijt kan. Na het hardlopen voelt hij zich rustig. Hij dat er ook andere manieren zijn om met zijn onrust om te gaan.

Ook de moeder en zus van Jamal krijgen hulp van GGZ Drenthe. Ze hebben een paar gesprekken met een hulpverlener en vertellen dat ze soms bang zijn voor Jamal. Ze weten niet hoe ze met hem om moeten gaan. De hulpverlener legt hen uit wat de drugs met mensen kan doen. Ook hebben ze een paar gesprekken samen met Jamal. Gelukkig lukt het hem om van zijn verslaving af te komen. Na twee jaar gaat het een stuk beter. Het contact met zijn familie is hersteld, hij vindt werk bij een autogarage en gaat op zichzelf wonen. 

De beschreven situaties zijn aan de werkelijkheid ontleend, de namen en persoonlijke omstandigheden zijn veranderd. De afgebeelde personen zijn geen patiënten maar modellen.